Beyaz Külahlı Dondurma

Benim çocukluğumda dondurma demek yaz tatili demekti. Çünkü o zamanlar marketlerde satılan hazır dondurmalardan yoktu. Yaz gelince dondurmacılar ve pastaneler dondurma bölümlerini açardı ve biz bütün kış dondurma yemek için bu anı beklerdik. Sarı altın rengi bir makinenin karıştırdığı dondurmayı 2 çeşit külah ile bizlere sunardı. Büyükler koyu kahverengi olan ‘’kornet’’ külah ile dondurmalarını yer, biz küçükler ise normal beyaz külahta yerdik. Çünkü altı yarısından kesik bu beyaz külahlar kornetten daha az dondurma alırdı. Zaten yaşımıza göre de dondurma toplarında hak sayımız vardı. İlk zamanlar 2, sonraları 3 top, iyice büyüyünce de kornete geçip sınıf atlardık.

Bu büyük dondurmalar şimdilerdeki gibi camın arkasında satılmaz, kocaman kalın gri kapakların altında dururdu ve satıcı her bir kapağı sırayla açıp dondurmaları gösterirdi. Hoş zaten çikolatalı, vanilyalı ve karamelli dondurmanın yanında bir de vişneli ve limonlu dondurma varsa orası ünlü bir yer olurdu. Dondurmalar külaha aynı resimlerdeki gibi top top ve üst üste konulurdu ve eğer 2 top hakkımız kadar yaşımız küçük ise bir tarafını yalarken diğer tarafı üzerimize akmasın diye annelerimiz tarafından önce bir şekle çekilir sonra bize sunulurdu.

Bu dondurmaların en güzel tarafı külaha konduktan sonra önce o sadece dondurmacılara has çikolata sosuna, sonra fındığa en son da fıstığa batırılmaları idi. Çikolata sosu dondurmanın üzerinde kısa zamanda donar ve çıtır çıtır ince tabaka bir çikolataya dönüşürdü.

Bazı yaz akşamları yürüyüş sonunda yenen dondurmalarda büyükler servis ile dondurma yeseler de biz küçükler hep külah ile isterdik. Çünkü asıl üstteki dondurma yendikten sonra külahın en altını ısırıp geri kalan dondurmayı oradan içimize çekmek bize büyük bir oyun haline gelirdi. İşte bize de bu keyfi Mayıs ayında çıkıp Eylül sonunda kaybolan dondurmacılardan sadece mevsimlik olarak tadardık. Çünkü o zamanlar dondurma soğukta yenmesi asla mümkün olmayan bir şeydi.

Ben bu yaz tatile çıkamıyorum. Tatilden öte her yaz ayda 1 hafta gelerek her bir köşesinde kaybettiğim ayrı bir benle karşılaştığım annemin yanına da gelemiyorum. O yüzden bu sene sadece hafızamdaki asla kaybetmediğim çocukluğum ile beraberim ve yine çocukluğumun olmadık yerlerini daldan dala atlayarak gezip, bu etkinlik için tam da mevsimine yakışan bir tarif olan Limonlu Dondurma’yı denedim. Bu dondurma ekşi ekşi ve sorbe gibi olan limonlu dondurmadan çok limon aromalı vanilyalı dondurma gibi oldu, bu yüzden benim bile hoşuma gitti.

Malzemeler,

2 su bardağı süt
1 tatlı kaşığı vanilya
4 yumurta sarısı
1 su bardağı şeker
1 paket krema
1 limonun suyu
1 limonun rendelenmiş kabuğu

Hazırlanışı;

1–2 bardak süt ve vanilyayı bir tencerede kaynayana kadar karıştırın.
2-Kaynayan sütü ocaktan alıp tel süzgeçten başka bir kaba aktarın, limon suyu ve limon kabuğu rendesini de ekleyip ılıtın.
3-Sütü boşalttığınız tencerede yumurta ile şekeri krema kıvamına gelene kadar çırpın.
4- Ilık sütü yumurtalı karışıma azar azar ekleyin ve çırpın.
5-Büyükçe bir tencereye su koyup, karışımın bulunduğu tencereyi içine benmari usulü oturtun ve yavaş yavaş karıştırın. Kaynatmamaya özen gösterin ve krema kıvamına gelince ocaktan alın.
6-Ara ara karıştırarak soğutun.
7-Kremayı karışıma ekleyip iyice çırpın ve bu karışımı buzluğa koyun.
8-30 dakika sonra karışımı cam bir kaseye alıp tekrar buzluğa koyun.
9- Dondurma kıvamına gelene kadar her 20 dakikada bir buzluktan çıkarıp, karıştırıp tekrar buzluğa koyun.
10-Eğer benim gibi limon içinde servis etmek istiyorsanız da limonların içini oyup, servis etmeden önce 10 dakika buzlukta bekletmeniz yeterli.