Senenin İlk Papatyası...

Hayatta bir şans daha verilmesini istediğiniz pişmanlıklarınız oldu mu hiç? Ya da bir şans daha verilseydi kurtarabilirdim dediğiniz ilişkileriniz? Söyleyemediğiniz sevgileriniz?

İnsan her sabah uyanmaya devam etse de, bazen ‘’bitti!’’ dediği şeylerde inadına bir şans daha olsaydı böyle olmazdı hissine kapılabiliyor. Umut böye bir şey işte… Gecenin br köründe arabanın içinde denizi izlerken, belki ‘’o şarkı’’ çıkar diye 2 saattir baştan aşağı aynı radyo frekanslarını gezip, şarkı çıkmadığında hala ama hala beklemek gibi….Üstüste gelen sisli lodosta her akşam yarın poyraz olacak diye yatmak, sözlerini ebere yazsan da son notasını koyamadığın şarkıda inadına durup düşünmek, alabildiğine virgül koymak hayata ama asla nokta değil…

İnsanın zihninde her duyguyu temsil eden bir nesne muhakkak vardır. Kelimeleri zorlayıp zorlayıp anlatamadığımız hislerimizi birilerinin bizim adına anlattığı şarkılar, resimler, fotoğraflar olmuyor mu? Tamam işte bu dediğimiz, ama sözü bile olmayan bir müzikte 7 farklı notanın kaçıncısı etkiliyor acaba içimizi? Huzursuz anlarda huzur veren bir sahil kenarı huzuru, mutuz anlarda kıpkırmızı saçlı br bebek de mutluluğu hatırlatmaz mı insana? İnsan bu yüzden bilmediği br ülkede, bilmediği sokaklarda yürürken güvenir kendine. Çünkü o rengini daha önce bilemediği taş evler yeni tanıştığı ve geçmişini bilmediği bir arkadaşa istediği şekilde kendini anlatabilmenin özgürlüğünü verir. Çok yoğun geçen günlerden sonra etrafına bakınan bir insanın, alışkanlıklarını gördüğü anlardaki dinlenme de bunun gibidir tıpkı. Her obje br duygu, her duygu bir objeye…

İşte papatya da bana göre duyguların en güçlüsünün, hatta en gereklisinin simgesidir. Düşünsenize üst üste yağan yağmurlar, buz gibi havalar, ve karanlık günlerden sonra bize aylarca göreceğimiz çiçeklerin ve ardından yiyeceğimiz onlarca meyve ve sebzenin habercisi papatya değil midir? Her geçen kıştan sonra baharın habercisi papatya umut gibidir bence. Kıştan yorulduğumuz anda bembeyaz bir gelin gibi gelir odamıza, taptaze bir umuttur aslında ‘’bak yaz geliyor’’ diyen.

İşte en çok umuda ihtiyacım olan bugünlerde eşim bana senenin ilk papatyasını aldı. Bu papatyalarla yetinmeyip beni papatya tarlasına götüreceğinin sözünü de aldıktan sonra ona günlerce yese bıkmayacağı en sevdiği yiyecek olan patatesden en sevdigi şeyi yaptım. O patatesini yedi, ben papatyalarıma bakıp umutlandım…

Mazemeler;

5-6 adet orta boy patates
1 demet maydonoz
Limon
Zeytinyağ
Pulbiber
Tuz


Tarifi;

Patatesleri soyup, kaynar suda haşladıktan sonra ılınınca küp küp doğrayın. Yağ limon tuz pulbiber ve maydonuz karıştırıp afiyetle yiyin.