22.09.2009

Enerji

Akşamları yorgun argın kapının önüne geldiğinizde, elinize anahtarlığınızı aldığınız zaman hep ama hep yanlis anahtarı kapıya sokmaya çalışanlardan mısınız? Bir kez de eline ilk tuttuğunda doğru anahtar gelmez mi insanın? Ya da anahtar ararken, elinizi kocaman çantaya daldırdığınız zaman çantanın içindekileri tek tek saçıp sokağa, anahtara hep en son mu ulaşanlardan mısınız? Arabaya binip caddeye çıktığınız zaman gözünüzü rahatsız eden güneşten korunmak için güneş gözlüğü aramaya çalıştığınız zaman da ilk o salak anahtar mı gelir elinize? Dakikalarca aradığınız minicik ruju bulamazken kaç kez geçer o aramadığınız gözlük elinize?



Ben tam da böyle biriyim aslında neden bilinmez. Ofiste otuzsekiz tane üstüste evrağın arasında benim aradığım ya en alttadır ya da en alttan iki üç üstte. Ama alttan aramaya başlasam üstte olur aradığım hep. Kola makinesinde hep diet kola yoktur mesela, normal kola ve zero da agzina kadar doludur, sonra ben bu durumlarda sinir olmamak için kola makinesine inerken bu sefer zero alip içeceğim o da guzel değil mi diye kendi kendime telkinde bulunurken bu sefer zero bitmiş agzina kadar diet kola doludur makine.

Kakaolu kek yapacağım zaman kakao yoktur evde, muhakkak yoktur ama. Ben nasilsa kakao yoktur diye kakao alip eve geldigimde de yumurta yoktur dolapta. Ben inat eder vazegeçmem ama kek yapmaktan, çıkar bir kez daha gider markkete yumurta alirim bu sefer. Ama hayatta insanların önüne önüne gelen şeyleri de hayretle izlerim mesela. Kimileri için hayat hep daha kolaydır, şans mı dersiniz, yıldız mı yoksa doğru zaman doğru yer tekniği mi bilemem ama benim yapacağım herşey hep zordur. Eşimin iki saattir kullandığı internet, ben laptopumu açınca çat diye kesiliverir, PC bunu hep yapiyor der eşim elime mac verir, bendeki mac bağlanmazken bu sefer eşimin elindeki PC bağlanır internete ne sinir bir durum değil mi? Önünüzdeki metroya bindiği an kapiarın kapanması, tam gözünüze kestirdiğiniz yere nereden çıktığını göremediğiniz birinin gelip parkedivermesi, en begendiğiniz markanın en sevdiğiniz hırkasının en guzel renginin sadece size uyacak bedeninin tükenmiş olması... Buna çekim yasası dendiğini o kadar iyi biliyorum ki. Ve nasil düzeleceğini de... Ama ben bunları yaşadıkça ‘’ şimdi aradığımı buluverecegim’’ diyemiyorum ki rüzgari tersine çevireyim.

Neyse, tüm bunları takmadan bir bayram tatili geçirdim ben. En önemlisi yazlık ile vedalaştım bugün. Dün yağmur sonrasi yıllardır yürümediğim kadar uzun bir yürüyüş yaptım sahilde. Bir dolu fotograf çektim iskelelerde, evlerin önlerinde, ne kadar olmuş buralara gelmeyeli dedim kendi kendime... Kırık bir iskelenin üstüne bir kuş konumuştu, yapayalnız bu kuşun fotoğranı çekeyim diye eğildiğimde yanına başka bir kuş kondu ve kuşlar öpüşmeye başladılar. Hemen sayfanın sağ tarafına ekliyorum görmeniz için...

Yine aylar süren bir ayrilik yaşayacağız ama yazlığı bir daha gördüğümde çiçek açmış erik ağacımın beni bekleyeceğini düşünerek bir kışa hazırlanıyorum. Evde geçirdiğimiz hafta sonları da bizi kışa yavaş yavaş hazirliyor zaten. Okumak istediğim ama hep ertelediğim birsürü kitap aldım ve başladım sırayla okumaya. Sonra biriken tarifler var bu kış sırayla denemek istediğim. Kış ortasında yazı anmak için buzluğa konmuş domatesler, bezelyeler, en çok özleyeceğim saksıdaki fesleğenler...
Bu tarif de bir kışa hazırlık hafta sonundan, peynirli börek hep en sevdiğim olmuştur.

Malzemeler

3 adet yufka
1 çay bardağı süt
1 çay bardağı zeytinyağ
250 gr. Beyazpeynir
2 adet yumurta
Çörekotu

Hazırlanışı

Fırın ısısını 180 dereceye getirin
1 yumurtayı , beyazını bir kaba alarak ayırın. Bu kaba diğer yumrutayı kırın, süt ve zeytinyağ ekleyerek karıştırın.
1 adet yufkayı tezgaha serip bir ucunu diğerinin yarısına gelecek şekilde katlayın.Karışından 2-3 kaşık dökerek yufkayı ıslatın.
Yufkanın dışına peyniri koyun ve rulo şeklinde sarıp fırın tepsisine yerleştirin. Diğer yufkaları da bu şekilde serip bir bıçak ile böreğe minik kesikler açın ve kalan karışımı böreğin üzerine dökün.
Üzerine yumurta sarısı sürüp çörekotu serpin.
180 derecede 35-40 dakika börek kızarana kadar pişirin.

7 yorum:

kristalkelebek(aslı) dedi ki...

Seni çok iyi anlıyorum Papatyacım.. Bazen sanki bütün aksilikler bir olup da insanın üzerine geliyormuş gibi olur.
Bir de sanki aksiliklere daha çok takılıyor zihnimiz:). Yani ben "hah şu iş de tek seferde oldu" ya da "otobüsüm durağa geldiğim anda geliverdi" diye düşünmem genelde. Aksilikleri de düşündükçe düşündükçe ters gider işlerimiz...
Amaaan, hayat da zaten iyisiyle kötüsüyle güzel değil mi?
Böreklere bayıldım ben:).
Ellerine sağlık canım.
Sevgiler;).
aslı

Hansa dedi ki...

ne şeker bi yazı olmuş.Ben işin bana en çok uyan kısmına geliyorum : en sevdiğim markanın begendiğim modelinin istediğim rengi olan hırkanın benim bedenimden kalmamış olması :( sık alışveriş yapan biri olmamama rağmen bu hep gelir başıma...
kuşlara bayıldım

Papatya dedi ki...

Durakta beklerken hep gidecegim yer disindaki butun otobuslerin gecip gitmesi, en sonunda bekledigimin gelmesi...
Bir de en cok ama en cok sinir oldugum, supermarkette aklimca kasalarda en kisa gorunen siraya girmeme ragmen hep ama hep yandaki siranin daha cabuk ilerleyip benden sonra gelenlerin isini bitirip benden once gitmeleri.... yalniz benim basima gelmiyormus :)))

Gercekten sinir bozucuu.. buna Murphy'nin kanunlari da diyorlar.
Garip, ama garipliklerine ragmen mantiksal olarak aciklanamayan durumlar. Elinizden dusurdugunuz recelli ekmegin KESINLIKLE ama kesinlikle recelli yuzunun haliniza dusmesinin sebebini kimse izah edemez, ama oyle olur iste :)
Yazini bir solukta okudum. Sen de gel benimkini oku. Ben de artik, yeniden yaziyorum :)

Ayse Pamuk dedi ki...

Mesela biraz önce sana yorum yazmak istedim ama sayfa bir türlü açılmadı ayrıca o anahtar meselesinden bende çook müzdaribim.
Ama sen tam foto çekecekken iki kuşun öpüşmeside gerçekten hayatın tatlılığı değilmi??
Börekten alıp kaçıyorum
ellerine sağlık

gülriz dedi ki...

Söylemesi ayıp, benim bu konuda eşek şansı teoremi diye bir teoremim var. Cebimde 8 tane 10 kuruş ve 1 tane 5 kuruş olsun. Benim 5 kuruşa ihtiyacım varsa ve cebimden bozuklukları tek tek çıkarıyorsam kesin ya sekizincide bulurum 5 kuruşu ya da doıkuzuncuda.

Son zamanlarda olumlu bakmaya çalışıyorum herşeye, işe de yarıyor aslında. Yazın bana aklımın derin köşelerine ittiğim teoremimi hatırlattı

Şans dolu günler diliyorum...

Hülya dedi ki...

Gerçekten de hayat bazıları iç,in öyle kolay ki...
Zaman zaman ben de böyle düşünmekten kendimi alamıyorum ama sonra elimdeki güzel şeylerin değerini bilmeye bakıyorum.
Ya onlardan da olursam..
Sevgi ile kal

Adsız dedi ki...

Anahtar , ruj, gözlük aman Allah'ım demek yanlız değilmişim. Hep kapıda tartışırız biz girmeden önce :)
Sevimli blog
Sevgiyle Kalın , anahtarınızı tek seferde bulmanız dileğimle :)
A.B